သစ္ပင္နဲ႔ ငွက္

ငွက္ကေျပာတယ္... "ငါသြားေတာ့မယ္.... ေတာင္ဖက္အရပ္မွာ ေနရာသစ္ရွာဖို႔ သြားေတာ့မယ္"

"သြားပါ.. အဲဒီအရပ္က နင့္ကိုေႏြးေထြးမႈေတြ ေပးလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာမွာ ေႏြးေထြးတဲ့ငါ့ရင္ခြင္ အၿမဲရွိေနတယ္ဆိုတာကို နင္မေမ့ပါနဲ႔" လို႔ သစ္ပင္က မ်က္ရည္အရဲြသားနဲ႔ေျပာတယ္။

ငွက္သြားလိုက္ပါၿပီ....
သစ္ပင္က ေႏြဦးရာသီရဲ႕ေရာက္အရာကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ေႏြဦးနဲ႔အတူ ငွက္ျပန္လာမယ္ဆိုတာကို သူယံုၾကည္ထားလို႔ျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ အဲဒီႏွစ္က ခါတိုင္းႏွစ္ထက္ ႏွင္းေတြပိုက်ခဲ့တယ္။ သစ္ပင္ဟာ ေအးစက္ျခင္း၊ အထီးက်န္ျခင္းထဲ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ လူးလွိမ့္ခံစားရင္း ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။

"ေဆာင္းရာသီေတာင္ ေရာက္လာၿပီပဲ.. ေႏြဦးရာသီ ေဝးႏိုင္ဦးမလား?"

ဒီစကားကို သစ္ပင္သိခ်င္မွသိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းရဲ႕တန္ဖိုးကို သူယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ ေႏြဦးရာသီက ခ်ိန္းထားတာထက္ ေနာက္က်မွေရာက္လာခဲ့တယ္။

ငွက္ျပန္လာပါၿပီ.. ဒါေပမဲ့ သစ္ပင္ရဲ႕အရိပ္အေရာင္ကို သူမေတြ႔ခဲ့ဘူး။ သစ္ငုတ္တိုေလးတစ္ခုကိုပဲ သူေတြ႔ခဲ့တယ္။ သစ္ငုတ္ရင္းမွာ စာတခ်ဳိ႕ကို ငွက္ေတြ႔လိုက္တယ္။

"ခ်စ္ျခင္းေတြ ဘယ္ေလာက္တာရွည္မယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္
အတူေနခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါတယ္
သက္တမ္းႏွစ္ ျပည့္ခ်ိန္နီးၿပီမို႔
နင့္ရဲ႕လက္ကို ငါေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး
ဒါေပမဲ့ နင့္အျပန္ကို ငါေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္...."

စာကို ငွက္ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိတ္ဆိတ္ ဖတ္ေနမိတယ္။

ငွက္မွာ မ်က္ရည္မရွိဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာမလဲ? လင္းလက္တဲ့ေနေရာင္ေအာက္မွာ ျပာလဲ့လဲ့ေကာင္းကင္ကို သူမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီႏွစ္ရဲ႕ေဆာင္းရာသီမွာ .. ေတာင္အရပ္ဆီ ငွက္ေဆာင္းမခိုေတာ့ဘူး။ သစ္ငုတ္တိုေဘးမွာပဲ သူရွိေနခဲ့တယ္။ သူ႔ကို သစ္ပင္လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို သူသိလို႔ျဖစ္တယ္။

လူတခ်ဳိ႕ကေျပာတယ္...
"ဒီသစ္ပင္ကို ခုတ္တုန္းက ထူးျခားတဲ့အသံကို ၾကားရသတဲ့။ ဒါဟာ သစ္ပင္ရဲ႕ငိုသံလို႔ ေျပာတယ္"
ဒါဟာ အခ်စ္အတြက္ သစ္ပင္ရဲ႕ေၾကကဲြသံ၊ သစ္ပင္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ငိုညည္းသံပါလို႔.........


မူရင္း -- http://www.duwenzhang.com/

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။